Autor: Mio

Ludzie i prawda

Dwie książki tego samego autora, które w dość wyczerpujący sposób – jak na około 300 stronnicowe dzieła – ukazują dzieje zarówno ludzi jak i prawdy-kłamstwa na przestrzeni wielu epok. Chwilami trudne ze względu na ilość historii, innym razem porywające jak szybki nurt wody. To książki dające do myślenia, zmieniające sposób patrzenia zarówno na siebie jak […]

Czuła przewodniczka – Natalia De Barbaro

Książka obdziera nas dogłębnie i zostawia zupełnie „nago” z naszym prawdziwym Ja. Ciepła, prawdziwa, otwierająca umysł i oczy na Nasze niedoskonałości, które okazują się pięknem Nas tworzącym. Pomaga znaleźć drogę do samej siebie, bez poczucia, że robimy coś złego, wbrew sobie. Ukazuje Nasze wewnętrzne demony, których nie mamy się pozbyć, ale mamy z nimi żyć […]

Wylogowanie

Telefon dzwoni. Ale mnie nie ma. Wylogowałam się. Chociaż na chwilę. Wyszłam ze swojej roli. A raczej z ról. Odgrywanych codziennie. Chociaż czasem zapominam tekstu. Reżyser życia patrzy na mnie surowo. Każe ustawić się w rządku. Nie psuć szyku. Ale ja nie słucham. Psuję cały porządek. Nie odgrywam żadnej roli. Wyjechać. Zostawić wszystko za sobą […]

Co by było…

Potop myśli w głowie. I ta jedna najbardziej dręcząca, która burzy równowagę duszy. Co by było, gdyby… nie ma dobrego zakończenia. Każde kolejne bardziej absurdalne od poprzedniego. Dobija i kaleczy. I nie ma możliwości zmiany. Przeszłości nie da się wyciągnąć na wierzch i uplastycznić na nowo. Można tylko się nią dręczyć…chociaż nie ma się na […]

Niedopasowanie

Każdemu z nas zdarzają się gorsze dni o zmniejszonej tolerancji na głupotę innych ludzi. Wystarczy, że otworzą usta, albo po prostu pojawią się gdzieś w naszym polu widzenia, a czujemy, jak krew zaczyna buzować nam w żyłach i chcemy za wszelką cenę ich unikać. Tak, każdy ma takie dni. Co jednak, kiedy okazuje się, że […]

Rzeczywistość XXI wieku

Jestem zniesmaczona tym co widzę za oknem domu i oknem Windowsa. Mam dość odwracania wzroku od kłamstwa, obłudy i wszystkiego co najgorsze na tym świecie. Oczy mnie bolą od czytania wiadomości, które negują prawo do indywidualnego podejścia do życia i własnego zdania. Czuję odruch wymiotny na pytania: ruchasz się czy trzeba z tobą chodzić. W […]

Głaszczę wyobraźnię, gdy rzeczywistość na mnie napiera
Tulę do siebie rozpadnięte szczątki mej tożsamości
Nie próbuję się ukryć, bo wiem, że sensu w tym brak
Niespiesznie wychylam się, by dojrzeć nadzieję…