Dłoń poety, kunsztem naznaczona
Słowo potokiem, lawiną twórczości
Obecność jak obietnica, figurująca nad płótnem
Ruch stworzyciela, nadaniem istnienia
Oczami duszy, tworzenie przyszłości
Oddanie przeszłości, zatrzymaniem teraz
Oddanie co ludzkie, ludziom i duszom
Zatrzymanie myśli, obrazów, oddechów
Jak wyjaśnienie dla niemych i głuchych
Dla ślepych, by oczy otworzyć na wnętrze duszy stworzyciela
Oddać przynależność do własnych myśli, co z serca
Poddać w wątpliwość, krytykę, pochwałę
Pozwolić krzyczeć, płakać, nie rozumieć
Dać czas na poznanie, odpowiedzi nadanie
Nie prosić o ocenę, ale o otwarte serce
O pochłanianie swej duszy, przez tworzenie obrazów umysłów
Pozwolić się zabić, pozwolić ożywić
Dać nadzieję sobie i innym
Dać twórczość jak tlen, wodę, ziemię
Jak wszystko co życie oddaje, nadaje, zabiera
Nicości się poddać, dla ludu i siebie
Tworzyć i dać tworzyć, by zrozumieć, poznać, dać uczucia
Nie określać, oznaczać, oceniać
Być dla siebie i wszystkich wokół
By być, żyjąc na płótnach twórczości